Een open brief aan de auteurs van CCSVI en MS (Khan e.a. 2010 Annals of Neurology)

Ashton Embry, Direct-MS, 24 februari 2010

Achtergrond: een week geleden werd er een standpunt geplaatst over CCSVI en MS op de website van Annals of Neurology. Het stuk is geschreven door 11 auteurs waaronder neurologen en radiologen. Het valt op dat 7 van de 11 auteurs (inclusief de eerste vier senior auteurs) zwaarwegende financiële belangen met farmaceutische bedrijven die MS medicijnen produceren hebben ( zie bijlage).

In hun opiniestuk bediscussieerden de auteurs het gepubliceerde werk van dr. Zamboni m.b.t. CCSVI en concludeerden dat zijn bevindingen als voorlopig moeten worden beschouwd. Voor zover ik weet, heeft niemand dat ooit anders betiteld. Het grootste deel van het artikel bestond uit argumenten dat CCSVI redelijkerwijze niet gezien mag worden als de hoofdoorzaak van het ziekteproces bij MS. Deze discussie is waardevol, maar ik wil u er op wijzen dat er maar weinigen zijn die beweren dat CCSVI de enige hoofdoorzaak is. Dr. Zamboni is hier heel duidelijk over en zegt eenvoudig: CCSVI zou een belangrijke factor kunnen zijn bij het ontstaan en de progressie van MS. Maar de auteurs gaan er desalniettemin van uit dat CCSVI gezien wordt als hoofdoorzaak en gaan daar tegenin, terwijl ze over het hoofd zien dat als MS gezien wordt als een auto-immune ziekte die nog versterkt wordt door de aanwezigheid van CCSVI.

Het enige echte tegenoffensief in het artikel was de poging van de auteurs om hun eigenbelang te behartigen en daarom zou niemand met MS zich moeten laten testen op CCSVI. Zij benadrukken de (zelden voorkomende) bijwerkingen van endovasculaire behandelingen en negeren kompleet de risico's van het niet laten testen en behandelen van CCSVI. Een dergelijke eenzijdige benadering die nog minder geloofwaardig wordt door de belangenverstrengeling van de meeste auteurs met de farmaceutische industrie kan niet serieus worden genomen.

Hieronder de open brief naar de auteurs.

Geachte dr. Kahn en medeauteurs,

Ik heb zojuist uw opiniestuk m.b.t. CCSVI op de website van "Annals of Neurology" gelezen. Ik zie het als deel van "MS-oorlog", deel 2 ,"Het Medisch Imperium slaat terug". Over het algemeen heb ik genoten van uw artikel, ik vind het altijd zinvol om alle tegenargumenten over belangrijke zaken te lezen. Ik was ook tevreden over het feit dat u terughoudend bleef en niet in de voetsporen van Mark Freedman getreden bent die het werk van Zamboni een "Hoax" durft te noemen. Het enige deel van het artikel dat ik onsmakelijk vond was uw advies aan MS-patiënten om zich niet te laten testen op CCSVI en nog minstens 5 tot 10 jaar te wachten tot er meer onderzoek gedaan is. Ik zal hier later dieper op ingaan.

Voor een meer "up to date" en objectiever opiniestuk over MS en CCSVI verwijs ik u naar mijn recente artikel "CCSVI and Multiple Sclerosis: Integrating New Data to Help Guide Actions" dat gedownload kan worden via: deze link. Dit artikel interpreteert de relatie tussen CCSVI en MS in het licht van de recent vrijgekomen resultaten van CCSVI- gerelateerde studies van de universiteiten van Buffalo en Georgetown. Ik ga er vanuit dat u weet dat deze belangrijke informatie beschikbaar zou zijn het begin van 2010. Het verbaast me dan ook dat u zich gehaast heeft om dit artikel te plaatsen voordat zulke cruciale data beschikbaar waren. Dit maakt uw mening hopeloos achterhaald op de dag dat het beschikbaar kwam. Ik kan alleen maar vermoeden dat u niet gewild heeft dat de solide data van de Buffalo- en Georgetown-onderzoeken voor problemen zouden zorgen bij uw kritieken.

In mijn artikel stel ik ook de vraag of personen met MS zich zo snel mogelijk zouden moeten laten testen en behandelen voor CCSVI of dat zij nog 5 tot 10 jaar zouden moeten wachten, zodat grote klinische onderzoeken zijn opgezet en uitgevoerd. Een redelijk antwoord op deze vraag hangt af van de nieuwe data van de universiteiten van Buffalo en Georgetown. Uw analyse van deze vraag zonder de bovengenoemde onderzoeksresultaten mee te nemen, is triest genoeg voorbarig en slecht onderbouwd. Zoals ik straks verder zal onderbouwen, is mijn antwoord op deze cruciale vraag het tegenovergestelde van het uwe en het mijne is ondersteund door de nieuwe resultaten en niet hopeloos doorspekt met een onaanvaardbare en grote belangenverstrengeling.

Volgens mij, gezien de veelbelovende resultaten van de fase 1 studie van de Universiteit van Buffalo en de ervaringen met honderden endovasculaire behandelingen die al zijn uitgevoerd om CCSVI te verhelpen.( bijna allemaal met belangrijke blokkades in de aderen die de bloedafvoer uit het brein verzorgen) kan er weinig twijfel meer bestaan over het feit dat CCSVI geassocieerd is met MS. En zoals ik beschrijf in mijn artikel, omdat de vasculaire afwijkingen die gepaard gaan met CCSVI voornamelijk aangeboren zijn (cijfers Georgetown), kan er weinig twijfel zijn dat CCSVI in veel (maar zeker niet alle) gevallen een belangrijke rol speelt in het ziekteproces van MS. Zonder bovenstaande nieuwe gegevens kan je natuurlijk ook geen waardevolle mening geven over het feit dat CCSVI wel of geen deel uitmaakt van MS.

Bovendien kan elke claim dat een duidelijke relatie tussen CCSVI en MS louter toeval is niet serieus worden genomen, hoewel ik zeker weet dat een dergelijke onaannemelijke gedachte (dat het toeval is) zal worden aangeboden door een aantal personen. In mijn artikel zie ik MS als een auto-immuunziekte die in veel gevallen wordt verergerd door het samengaan met CCSVI (in 25% van de gezonde bevolking en misschien wel 60% van de personen met MS volgens het onderzoek van de Universiteit van Buffalo). Ik vind de "ofwel het is een auto-immuunziekte ofwel het is CCSVI" polariteit die uw artikel domineert bijzonder simplistisch. Een integratie van de twee fenomenen is het meest redelijke model, want beide hebben zeer sterke aanwijzingen ter ondersteuning van hun betrokkenheid bij MS. Natuurlijk waren de nieuwe gegevens nodig om een dergelijk geïntegreerd model duidelijk te maken.

Nog een belangrijke vraag die niet beantwoord kon worden zonder de nieuwe gegevens is of CCSVI al dan niet bijdraagt aan de progressie van MS. De resultaten van de Universiteit van Buffalo laten goed zien dat hoe erger de beperkingen zijn des te groter de kans is dat er sprake is van CCSVI . De aangeboren oorsprong van de vasculaire misvormingen bepaalt dat zulke bevindingen betekenen dat CCSVI een adjuvantia (versterkende factor, red. ) is bij het ziekteproces. Als iemand MS én CCSVI heeft dan is de kans veel groter op ernstiger beperkingen dan voor iemand met MS maar zónder CCSVI. Gezien de potentieel schadelijke effecten van CCSVI op het vasculaire systeem van het centrale zenuwstelsel is een dergelijk empirisch ondersteund verband zeker rationeel en aannemelijk.

Het argument dat deze relatie het gevolg is van MS dat CCSVI veroorzaakt, een argument uit uw artikel, wordt onderuit gehaald door de onderzoeksbevindingen, hoewel ik ervan overtuigd ben dat een dergelijke onlogische interpretatie naar voren zal blijven worden gebracht. Velen van u hebben ervaring met EAE, het diermodel voor MS als een auto-immuunziekte. Ik stel voor dat u probeert de relatie tussen CCSVI en MS te zien als de toevoeging van tetanustoxine (opent de BBB, bloed-hersen-barrière, red. ) aan de myeline / adjuvantia mix die autoimmuniteit in EAE in gang zet.

Gelet op het voorgaande zou het verstandig zijn zich te laten testen op CCSVI als iemand MS heeft en, indien nodig, te laten behandelen. Dit is gebaseerd op de logische redenering (voorzorgsbeginsel) dat de kans op schade als men niets doet (dus dat de MS sneller en verder voortschrijdt als men ook CCSVI heeft) aanzienlijk groter is dan de kans op schade bij endovasculaire chirurgie om CCSVI te verhelpen (ernstige bijwerkingen zijn namelijk uiterst zeldzaam). Zoals Mark "Het is een Hoax" Freedman correct en misschien profetisch zei: "Time is Brain" (Freedman, 2009). Met deze uitspraak en de zichtbare rol van CCSVI als een versneller van het MS-ziekteproces in gedachten hebben mensen met MS niet de luxe om uw eigenbelang en tijdschema te volgen en 5-10 jaar te wachten alleen voor wat u als vereiste ziet voor een volledig onderzoek.

Natuurlijk zien de meeste mensen met MS het voor de hand liggende en zijn wanhopig op zoek naar dergelijke testen en behandeling. Wie zou dat niet zijn als ze MS hadden en achteruit gingen (de huidige medicijnen doen echt niet veel voor de meeste mensen op de lange termijn). De meeste neurologen kunnen niet begrijpen of invoelen dat MS-ers een dergelijke logische beslissing nemen voor een CCSVI- behandeling als zij CCSVI hebben. Het advies in uw opiniestuk om geen CCSVI-behandeling te ondergaan gedurende minstens de volgende 5 -10 jaar is zowel onverantwoordelijk als gevaarlijk. En dit brengt ons op het onderwerp van het ernstige gebrek aan objectiviteit van een dergelijk advies.

Het grootste probleem met dat u zegt je niet te laten behandelen voor CCSVI is dat bijna allen van u nauw verbonden zijn met de farmaceutische industrie en dus een groot belangenconflict hebben wanneer u een dergelijk advies niet zou geven. Moeten we luisteren naar het advies van wetenschappers die nauw verbonden zijn met de aardolie-industrie als het gaat om hoe de potentiële problemen van de opwarming van de aarde aan te pakken? Natuurlijk niet! We hoeven niet naar hen te luisteren, omdat ze een flagrant belangenconflict hebben, zodat we gewoon niet weten of ze de zaak beduvelen of niet. En ding weten we zeker, het is hoogst onwaarschijnlijk dat hun advies objectief is.

Of u het nu leuk vindt of niet, maar de lange lijst van farmaceutische connecties die het merendeel van de auteurs (zie bijlage hieronder) heeft, diskwalificeert uw "Gezichtspunt" als een geloofwaardige bron van advies betreffende een niet-medicamenteuze behandeling als CCSVI. Ik wil benadrukken dat het niet allebei kan: u kunt geen geld van farmaceutische bedrijven aannemen en dan tegelijkertijd advies geven over een behandeling die potentieel schadelijk zou zijn voor die zelfde farmaceutische bedrijven. Uiteraard zal uw advies luiden "Geen niet-medicamenteuze behandeling. Gebruik alleen de medicijnen". Hoe kan het ook anders en daarom is het advies van dit voor de hand liggende belangenconflict eigenbelang en waardeloos. Het is erg jammer dat de meeste neurologen niet hetzelfde doen als George Ebers van de Oxford University die de verleiding van het gemakkelijke geld van de farmaceutische bedrijven heeft weerstaan en dus ontsnapt is aan een onverholen belangenconflict.

Samengevat, uw "Gezichtspunt" is totaal achterhaald en uw advies betreffende CCSVI-diagnose en - behandeling is een grote blamage en van geen enkele waarde. Het is mogelijk ook zeer schadelijk voor mensen met MS. Vijf tot tien jaar wachten voor een diagnose en behandeling van CCSVI is een erg lange tijd waarin een enorme hoeveelheid breinen verloren gaan (Time is Brain). Ik kan u alleen maar aanraden dat u de patiënt centraal stelt en een benadering kiest waarbij u zich baseert op bewijs om zo alles in het werk te stellen diagnose en behandeling van CCSVI zo snel mogelijk beschikbaar te maken.

Met vriendelijke groet,
Dr. Ashton Embry
Voorzitter van Direct-MS

Appendix- financiële informatie van de auteurs

Dr. Khan heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de National MS Society (NMSS), de National Institutes of Health (NIH), Teva Neuroscience, Genzyme Corporation, Biogen Idec, Novartis Pharmaceuticals en Acorda Therapeutics, heeft honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van Teva Neuroscience, Biogen Idec, Novartis Pharmaceuticals en Bayer Healthcare.

Dr. Filippi heeft ondersteuning ontvangen voor onderzoek van Bayer Schering Pharma, Biogen - Dompe AG, Genmab A / S, Merck Serono, Teva Pharmaceutical Industries Ltd, Fondazione Italiana Sclerosi Multipla (FISM) en Fondazione Mariani, heeft honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van Bayer Schering Pharma, Biogen-Dompe AG, Genmab A / S, Merck Serono, Teva Pharmaceutical Industries Ltd

Dr. Freedman heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de Canadese MS-vereniging, EMD Merck - Serono, Genzyme, en Bayer Schering Pharma, heeft honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van Teva Neuroscience, Bayer Healthcare en EMD-Merck Serono.

Dr. Barkhof heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de Nederlandse Stichting MS Research en Merck - Serono, heeft honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van EMD-Merck Serono, Bayer-Schering Pharma, Biogen-Idec, UBC, Sanofi-Aventis, Novo-Nordisk.

Dr. Dore-Duffy heeft ondersteuning ontvangen voor onderzoek van de NMSS en de NIH.

Dr. Trapp heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de NIH, NMSS, Canadese MS-vereniging, Ohio Derde Frontier, Vertex en EMD Merck Serono-, heeft honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van Teva Neuroscience, Biogen Idec en Pfizer.

Dr. Bar-Or heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de MS Society van Canada (MSSC) en de MSSC Research Foundation, De Canadese Institutes of Health Research, de FRSQ, Bayhill Therapeutics, Biogen Idec, Bio MS, Genentech en Teva Neuroscience, heeft honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van Biogen Idec, Eli Lilly, Genentech, MerckSerono, Novartis, Roche en Teva Neuroscience.

Dr. Lisak heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de NMSS, NIH, Teva Neuroscience en Questcor; heeft honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van Teva Neurowetenschappen en Bayer Healthcare.

Drs. Siegel, Lassmann en Zak hebben niets te onthullen.

Bron: http://www.direct-ms.org/magazines/Embry%20Open%20Letter%20to%20Khan%20et%20al%20regarding%20CCSVI.pdf