hoi meertje,
Ik kan mij echt helemaal jouw vertwijfeling voorstellen hoor. En de onzekerheid. je moet als patient nu ook wel erg veel zelf uitzoeken, jij bent echt een pionier. Ik heb tot nu toe het geluk dat mijn neurologe erg meedenkend is. Helaas nog niet veel voor mij kan doen, maar wel bereid is mee te denken en contact te legeen met radioloog. Zij voert ook de gesprekken, dat hoef ik niet alleen/zelf te doen.
Ik ga donderdag, en kan niemand vertellen hoe zenuwachtig ik ben. ik ben er van overtuigd dat Zamboni gelijk heeft, al ver voor zijn verhaal heb ik de neuroloog gevraagd of ik geen vaatprobleem zou kunnen hebben.( ivm symptomen die erg veel lijken op dingen die ik van mijn vader ken, hij had vaatproblemen). Dus ondanks mijn gevoel, en overuiging ben ik zo onzeker over de uitkomst.
En dus begrijp ik echt hoe jij je moet voelen, maar ik denk dat het beter zal gaan met jou hoor, ze hebben alleen nog zoveel te ontdekken en leren. Het beroerde is vooral ook dat je constant moet denken: kan ik dit nog wel betalen. heb je nog geprobeerd een en ander vergoed te krijgen bij de zorgverzekering? En de meeste bedrijven hebben ook nog bedrijfsfondsen, waar soms nog wat mogelijk is. ( werk je nog?)
Astrid
|