Deze week weer verder met de re-integratie op het werk. Nu twee uur per dag. Die twee uur gaat wel, maar alles bij elkaar (werk, thuis, fysio) merk ik dat het nogal wat meer vergt. Ik slaap nu na de ingreep beter, maar heb die nachtrust ook hard nodig. Zo vroeg opstaan als voorheen doe ik niet meer! Ook de 'powernap' halverwege de dag heb ik hard nodig.
Soms wordt bij MS gesproken over 'dagkoersen', dat het de ene dag beter gaat dan de andere. Dat heb ik ook, maar daarnaast verandert het ook gedurende de dag, waarbij de ochtend, het opstaan, i.t.t. voorheen, niet meer m'n beste moment is!
Stop met zeuren, tel je zegeningen! Ik ben een flink stuk opgeknapt!
Wat ik nu met je deel zijn de nieuwe hordes die ik probeer te nemen, zullen we maar zeggen...