Chronische Cerebro-Spinale Veneuze Insufficiëntie

Forum
Het is nu do 28 maart 2024, 12:25

Alle tijden zijn GMT + 1 uur [ Zomertijd ]




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 3 berichten ] 
Auteur Bericht
BerichtGeplaatst: do 17 maart 2011, 10:05 
Offline

Geregistreerd: wo 19 jan 2011, 10:57
Berichten: 6
Ik beschrijf het geheel nogal uitgebreid in de hoop twijfelaars over de streep te halen.

"s Ochtends om 6.30 al in het ziekenhuis omdat ik dacht dat ik 7.00 op de afdeling moest zijn en dan al ingeschreven moest zijn. Dat is dus niet nodig. Om 7.00 gaan de balies om in te schrijven pas open. Dus om 7.00. ingeschreven dan naar de afdeling voor de dagbehandeling. Daar gaat het loket van de verpleegkundigen pas 7.15 open. Je geeft je papieren af en je wordt naar een kamer gebracht. Ik kwam op een kamer met een man uit Vlissingen. Ook een MS-patient. Maar toen de verpleegkundige dat ontdekte kreeg ik een privekamer. Want gemengd liggen gebeurde alleen in noodgevallen.

Ik was er later wel blij om. Er waren geen gordijnen tussen de bedden. Ik moest een operatiehemd aan en vervolgens werd mijn schaamhaar weggeschoren door een verpleegkundige. Toen was het afwachten wanneer ik opgehaald zou worden.
Om 9.00 werd ik opgehaald. Ik kreeg een infuus en werd in slaap gemaakt. Om 10 uur kwam ik weer bij. Ik had wat pijn in de liezen. Daar kreeg ik iets voor onder de tong en later werd er pijnstilling bijgespoten omdat ik geen pijn hoorde te hebben. Even later werd ik misselijk. Ook daar kreeg iets voor gespoten. Om 12 uur was ik weer op mijn kamer.

Ik voelde me eigenlijk wel goed, de misselijkheid was ook veel beter. Ik lag in mijn blote billen en dat moest even zo blijven. Was ik blij dat ik alleen lag. Ik had twee grote gaasjes in mijn liezen en dat was het. Om 1 uur mocht ik weer wat drinken. Ik kreeg een flesje water en om 2 uur mocht ik weer van het bed af naar de w.c. Tot die tijd moest je op bed blijven liggen.

O ja, ik had ook een infuus, maar wat daar precies in zat weet ik eigenlijk niet. Naarmate de middag vorderde kreeg ik het steeds warmer en werd ik ook weer misselijk. Ik kreeg om 4 uur 3 dunne witte boterhammetjes met wat jam en drinken van de verpleegkundige. Waar ik niet veel van gegeten heb omdat ik nog zo misselijk was.

Om half vijf kwam de arts langs. Niet dr. Maene want die werkte 's middags niet. Dus een andere arts vertelde dat ik aan de rechterkant de halsader tot 16 mm opgerekt was en dat links de halsader toch ook vernauwd was geweest, ook al bleek dat niet uit de scan. Mijn Azygos was helemaal goed geweest.

Toen hij weg was, kreeg ik het steeds warmer. Het zweet brak mij uit, maar volgens mijn man was het helemaal niet warm. Ik begon al te denken dat ik hoge koorts had. Toen kwam de anesthesist langs. Dat is verplicht in Belgie. Die legde uit dat die hitteaanvallen door het middel kwam wat de vaatchirurgen inspuiten om de vaten te verwijden.
Om een uur of 7 voelde ik me goed genoeg om naar het hotel te gaan. Daar aangekomen waren de hitte aanvallen wel over. Alleen was ik nog vreselijk misselijk.

Ik heb heel slecht geslapen en ben heel veel wakker geweest. De volgende ochtend was ik nog steeds misselijk. Dus heb ik met moeite een geroosterde boterham naar binnen weten te krijgen. Toen op weg naar huis. Het lopen werd wat belemmerd doordat mijn liezen toch wel gevoelig waren.

"s Middags thuis aangekomen lustte ik wel een kopje soep met een boterham. Wat al een hele verbetering was. 's Avonds kon ik mijn zoontje Franse woorjes overhoren. Onvoorstelbaar! N zo'n lange reis bijna 4 uur n een operatie en een narcose kon ik me gewoon concentreren!!! Dat was ondenkbaar.

De volgende ochtend was de misselijkheid helemaal verdwenen. Als ik voorover boog deed me dat zeer in de hals. Er kwam dan veel druk op de aders ofzo,en dan voelde je wel dat ze daar bezig waren geweest. Lopen bleef nog lastig omdat de liezen nog gevoelig waren. Verder was ik natuurlijk heel moe. Maar toch kon ik al wel zeggen dat ik anders moe was.

Na een week had ik weinig last meer van mijn liezen. Alleen wist ik niet wat ik met de pleisters moest en of er hechtingen zaten. Ze hadden alleen gezegd dat ik niet in bad mocht en niet mocht zwemmen. Dus naar de huisarts. Die was natuurlijk heel benieuwd. De pleisters konden eraf en er waren nauwelijks wonden te zien. Er zaten geen hechtingen.

De andere vermoeidheid kwam van mijn bijnieren zei mijn huisarts. Die hadden voor de operatie veel adrenaline moeten aanmaken vanwege stress en spanning rondom de ingreep. Na de operatie hadden ze het opgegeven en wilden nu eerst bijtanken. Dat kon wel 4 tot 6 weken duren.

Nu ben ik 2 weken verder en heb ik veel meer energie!!! Opstaan uit de stoel is nu een eitje voor me. Eerder was het een hele opgave en als het niet nodig was, deed ik het niet. Als ik nu mijn mandarijntje vergeten ben op mijn loopje uit de keuken. Sta ik op en haal ik hem toch even op. Terwijl ik het eerder dan maar liever oversloeg. Is het brood op? Dan ga ik toch even met de auto naar de winkel om brood te halen. Eerder ondenkbaar. Mijn man moest het maar doen als hij thuiskwam.

's Morgens word ik wakker en heb ik zin in de dag. Ik word nooit meer doodmoe wakker om dan nog aan de dag te moeten beginnen. Van de week had ik teveel gedaan en zat er 's middags helemaal doorheen. 's Avonds na het eten had ik weer energie. Ongelooflijk gewoon.

Motorisch heb ik geen problemen dus kan ik ook niet zeggen dat dat verbeterd is.

Voor mij zijn mijn verbeteringen:
- Veel meer energie
- minder prikkelingen
- veel betere concentratie

Voor mij is het echt de moeite en het geld waard gebleken. Mijn huisarts was eerst wat sceptisch. Willde zich er eerst in verdiepen en was bang voor gevaarlijke behandelingen. Toen hij hoorde van het dotteren en dat het om aders ging en niet slagaders. Zei hij meteen doen! Hij wil wel een verwijsbrief schrijven. Nu ga ik me dus verdiepen hoe ik het vergoed kan krijgen.

De kosten:
290 euro voor het onderzoek. Daar komt nog 80 euro bij geloof ik volgens de afrekening.
3.500 voor de behandeling. Als voorschot betaald maar heb daar nog geen defenitieve afrekening van.

Ik vind het zo'n verademing. Ik zou het zo weer doen. Al met al is het een veel lichtere ingreep dan mijn ervaring met een galblaasoperatie. En de hoeveelheid energie die je er voor terugkrijgt, is gewoon alles waard!!!

Een gelukkige Wilma H.


Omhoog
 Profiel  
 
BerichtGeplaatst: do 17 maart 2011, 11:28 
Offline
Avatar gebruiker

Geregistreerd: di 01 dec 2009, 12:48
Berichten: 798
Woonplaats: Capelle aan den IJssel
Klinkt heel goed Wilma!!

Robert


Omhoog
 Profiel  
 
BerichtGeplaatst: do 17 maart 2011, 13:55 
Offline

Geregistreerd: wo 05 jan 2011, 14:26
Berichten: 47
Super Wilma!!

Groetjes Denise


Omhoog
 Profiel  
 
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 3 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT + 1 uur [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen
Je mag geen bijlagen toevoegen in dit forum

Zoek naar:
Ga naar:  
cron
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group
phpBB.nl Vertaling