Nou Atthys (Astrid), volgens mij weten we morgen al meer over België, want iedereen wil dat toch weten!
Hier is het nog steeds een jubelstemming in huis. M'n hoofd is helder, ik kan hele zinnen zeggen zonder te hoeven nadenken én het lukt me weer om meerdere dingen tegelijkertijd te doen. Dat is écht lang geleden.
Gisteren kwam ik buiten bij de supermarkt (jaja) en hoorde ik opeens een getoeter! Een taxichauffeur die ik al ken vanaf het begin van mijn MS was helemaal verbaasd. Hij vroeg wat er met mij was gebeurd, want vorige week had hij me nog zien strompelen met m'n stok en nu zag hij mij boodschappen in de auto tillen! Ja, daar werd ik helemaal blij van, dat begrijp je wel.
En dan gistermorgen. Mijn man vroeg of ik eindelijk m'n mond eens kon houden, want hij wilde zijn krantje lezen. En anders zou hij mijn ballonnen lekprikken om weer een beetje rust te krijgen
't Is écht ongelofelijk en ik ben steeds maar bang dat het allemaal niet waar is.