Hallo allemaal,
Vandaag precies een week geleden dat ik ben geholpen, en ja ik voel me erg goed!
Ik heb nog wel erg last van de rechterkant van mijn nek, maar dat weegt totaal niet op tegen alles wat ik er voor terug krijg.
Voorheen zat ik echt emotioneel ieder verhaal te lezen, met de gedachte, het zal zal je toch maar gebeuren.
En ook mij is het gebeurt, wat voel ik me goed, ik heb echt duizend keer meer energie, mijn hoofd is leeg en op orde en ik zal zo even mijn lijstje doorlopen.
Maar eerst dit, gisteren was ik bij de ooarts, ik heb bovenop mijn slecht zicht in het rechteroog een extra onsteking sinds januari, wat er voor zorgde dat ik nog minder zicht had als normaal. Ik moest om de twee weken terug zijn en tig druppels gebruiken, maar eind maart was ik er nog niet vanaf.
Ik moest nog even door druppelen, maar wat heb ik gedaan, ik was gestopt, met de gedachte dat ik moest worden behandeld en dat ik dit zelf wel wilde afwachten. En wat denk je dat ze gisteren zegt (toeval of niet, maar ik had het zelf ook al gemerkt na de behandeling) je oog ziet er goed en rustig uit, het ziet ernaar uit dat het wegtrekt.
Toen ik haar vertelde over de behandeling werd ze even stil, ze was er in het begin, toen ik het pas vertelde en dat ik dat wilde gaan doen het er totaal niet mee eens, zonde van het geld. Ze zei ook tegen een stagiare, mevrouw wil een behandeling gaan doen van wat een of andere Italiaan heeft bedacht.
Ze schreef nu alles op over waar ik de vernauwingen had en ik hoefde pas terug te komen over 3 maanden.
Voor ik de behandeling ben ondergaan heb ik ook bepaalde oefeningen bij de revalidatie arts gedaan, deze ga ik volgende maand over doen, om te zien of er wel degelijk veranderingen zijn, maar ik weet het wel zeker. Ik kon voorheen niet eens op een hometrainer zitten, laat staan mijn voeten op de trappers houden en rondjes draaien met mijn benen.
Nu ga ik iedere avond even 2 minuten fietsen op de hometrainer om mijn benen iets sterker te maken.
Ik loop ook even mijn lijstje door:
De eerste punten zijn nu al bijna tot helemaal weg, dit komt volgens mij ook omdat ik totaal niet meer zo moe ben.
Duizeligheid is weg, heb ook veel meer balans.
Mijn ogen zijn, maar voelen ook erg rustig, kan ook aardig kijken, niet perfect, maar er zal ook wel wat beschadogd zijn na al die jaren.
Pijn in borst en rug heb ik deze hele week nog niet gehad, heb het ook niet gemist hoor
Heb op het moment geen blaasontsteking
Benen gaan goed, nog steeds warm, kan wel zelfstandig staan, lopen niet, maar dat is ook niet gek als je al 8 jaar niet heb gelopen. Dus wie weet in de toekomst als ik wat meer kracht in mijn benen heb opgebouwd.
DUS MENSEN IK KAN ALLEEN MAAR ZEGGEN, PROBEER HET!!!
WIE NIET WAAGT, WIE NIET WINT, WANT WAT HEB JE UITEINDELIJK TE VERLIEZEN?
Anne en iedereen die dit nog moet ondergaan, heel veel sterkte en het ga jullie goed!
Groetjes Denise