Dit berichtje heb ik vanochtend naar m'n collega's op het werk gestuurd; dan ben je meteen op de hoogte van de vorderingen na de operatie:
-----
Goedemorgen!
Nog wat in de war zit ik hier op zondagochtend achter de PC. M'n neuroloog vond het maar niks dat ik ging. 'Wat als het misgaat?'
Misschien heb je woensdagvond die uitzending van Een vandaag gezien, met neuroloog Bob van Oosten. 'Er is geen verband', 'het zijn allemaal psychologische effecten'. Je begrijp dat ik met dubbele gevoelens richting Belgie reed, die avond.
Maar nu zal ik je een overzicht geven van de 'psychologische effecten' van de ingreep, een greep uit de grabbelton van kleine en grote effecten:
- IK BEN MINDER MOE !!
- ik loop steviger, rechter
- ik kan stilstaan zonder meteen moe te worden
- ik zoek niet meer overal steun bij het lopen
- in de winkel zoek ik niet meer overal een plek om op te kunnen zitten
- mijn klapvoet is zo goed als weg
- ik kan met een vol glas vlot door de kamer lopen zonder te knoeien
- ik heb meer kracht in mijn linkerhand, kan m'n vork weer bedienen
- de fijne motoriek in de vingers van m'n rechterhand is beter; Bach komt weer dichterbij
- de kinderen zeggen dat ik minder 'slof'
- B. zegt dat m'n oogopslag anders is, ik BEN ook vrolijker!
KORTOM: IK VOEL ME STUKKEN BETER !! LEVE DE PSYCHOLOGISHCE EFFECTEN !!
Van diverse kanten ben ik gewaarschuwd om niet te hard van stapel te lopen. Een dip na de ingreep schijnt gebruikelijk te zijn. Ik moet ook nog met de fysiotherapeut spierkracht opbouwen. Ik ben dus erg voorzichtig en probeer de neiging de ruimte die ik nu krijg volop te gebruiken, te onderdrukken.
Oja, vergeet ik nog te zeggen. Ik zat niet alleen aan de rechterkant dicht, maar ook links. Niet 50%, maar 80-90%. Dat al schijnbaar m'n hele leven (aangeboren vernauwing). Kun je nagaan! De schade die is ontstaan zal mogelijk in de loop der tijd verder verminderen.
Wat ik van de meeste neurologen vind hoef (en kan) ik hier niet (te) zeggen. Het is onverteerbaar dat ze deze behandeing voor 16.000 MS patienten buiten bereik houden met hun wetenschappelijk (?) geneuzel.
Wat ik van mijn Belgische arts vind mag ook duidelijk zijn!!!
Ik doen nog even rustig aan, maar ik hoop je snel weer tegen te komen; de eerste keer, volgens afspraak met Jos, in trainingspak.
Met vriendelijke groeten, en dank voor alle duimen, kaarsjes en andere aanvullende hulp! Love you!