De laatste 3 weken heeft een blaasontsteking waar de dokter niets aan wilde doen me erg ziek gemaakt. Ziek en boos. Het gemak waarmee mensen alles afdoen als "is MS, niets aan te doen", is erg pijnlijk en frustrerend, maar jullie zullen dat ook vast wel hebben. Blijkbaar kun je nog maar één ding tegelijk hebben als MS-er, namelijk MS en omdat daar niets aan te doen is, vinden veel medici dus nog steeds, is het helaas pindakaas bij elke klacht die je hebt.
Nu is er uit de kweek gekomen dat er natuurlijk wél bacteriën in de blaas zitten die er echt niet horen en krijg ik AB.
Hopen dat het snel aanslaat.
Als mensen eens wat minder stom deden, zou dat al veel helpen. Ik moet alles zelf doen met hulp van mijn naaste omgeving, want "dotteren slaat nergens op voor MS" of "duizeligheid en misselijkheid is van de MS" of de allerleukste "duizeligheid en misselijkheid is van het dotteren" (zou dat ook onder het wekenlange placebo vallen: negatieve dotter-effecten?) en fysiotherapie bestaat uit aan je broekband in stand trekken en meteen weer terug laten vallen in zit. Wisselen van fysio is niet zo eenvoudig helaas, maar ik blijf proberen.
Ik kan me zelf al uit liggende positie omhoog drukken met mijn armen tot een zittende positie! Met die dunne armpjes, omdat alle spieren verdwenen zijn.
Als ik in de rolstoel zit, kan ik mijn onderbenen om de beurt recht omhoog/vooruit oprichten en een paar tellen vast houden. Met mijn rechterhand kan ik mijn duim gecontroleerd precies tegen elk vingertopje bewegen en met mijn linkerhand lukken alleen de ringvinger en pink nog niet helemaal perfect.
Ik kan steeds beter hoesten en de hik lukt ook weer! Ik verslik me veel minder, maar als het gebeurt, kan ik het weg hoesten, dat scheelt erg veel met voordien, omdat ik dan echt in doodsnood verkeerde en dat is toch eng, jakkes. Dus nu durf ik weer dingen te proberen te eten en drinken. De beste bramen uit het bos heb ik geprobeerd!
Ze moeten wel zoet zijn, anders ben ik bang dat ik me toch verslik. Angst zit er nog wel goed in, hoor. Ik heb ook al voorzichtig toffees gegeten, lekker joh
Ik ben de hele dag door wisselend bang en blij. Is het blijvend? Wat als de tweede kant gedotterd is? Bang dat de blaasontsteking me weer terug laat vallen, omdat ik minder kan nu, blij dat ik ondanks die blaasontsteking waardoor ik me echt beroerd voel, lekker puh toch meer kan dan voor mijn behandeling. Ik ben sneller hersteld van vermoeidheid, maar de MS-moeheid is nog niet weg. Wel minder, hoor.
Heb nog een lange weg te gaan, maar die lange weg IS er tenminste nu en die was er niet voor de behandeling.