Hallo allemaal!
Vandaag gaat niet meteen de hele wereld voor me open . . .
Dat houd ook eens op natuurlijk.
Ik heb geen klagen, begrijp me niet verkeerd!Het blijft vreemd dat ik weer van alles voel en ik heb ook een heleboel meer energie ondanks de weinige slaap.
Vanmorgen even bij mijn huisarts geweest voor een trombose spuitje (wil mezelf niet prikken) en dacht het is mooi weer: Ik ga met de honden lopen!
Dit is zo genieten joh . . . Vlak bij Leeuwarden / Tietjerk is een natuurgebied "de Groene Ster" waar ik voorheen iedere dag met de honden ging lopen.
Op een gegeven moment koste me dit zoveel moeite en gaf het me zoveel frustratie dat ik er liever niet meer zoveel kwam en als ik dat al eens deed was dat voor 100 m. heen en terug. Waren de hondjes er wel uitgeweest en ik had ook weer een beetje een voldaan gevoel.
Maar nu dacht ik, ik waag het er maar weer eens op nadat ik vanmorgen de berichten van Job vanmorgen weer even had gelezen. zie:
viewtopic.php?f=21&t=601&start=30 .
En inderdaad, ook de sportschoenen maar weer eens aangedaan.
Kijk, joggen was echt niet mijn bedoeling, maar het loopt toch wat ontspannener.
Dus
Bassie in de benen en hondjes en Petra ook weer blij.
Normaal bij het eerste bruggetje had ik het al erg moeilijk, maar we stapten nu gewoon lekker door.
Op naar het eerste bankje (halve kilometer) maar daar aangekomen was het bankje weg . . .
Geen man overboord! Ik was namelijk nog helemaal niet moe . . ! HAHAHA, wat zijn ze toch goed in Düsseldorf!Op naar de kilometer . . !
Dat ging ook nog erg goed. Alleen moet ik eerlijk bekennen dat ik nu toch wat spierpijn begon te voelen in liezen en kuiten.
Maar nog steeds geen klapvoet, die ik normaal al na 20 / 30 meter had.
Wel lekker dat ze het bankje hier nog niet gemold hadden en deze er nog wél stond!
De honden snappen er helemaal niets van . . .
"waar hebben we dit aan verdiend?"Toen na 10 min. pauze weer in de benen en richting de auto.
Blij dat die weer in zicht was, kon ik nog prima doorstappen en kon ik op eigen (been)kracht m'n voeten in de auto heisen,
die ik voorheen toch echt met mijn handen diende te helpen wanneer ik moe was.
Zo zie je maar weer, elke dag een stukje verder en elke dag blijf ik mij verbazen!
Tsjongejongejonge, wat ben ik dankbaar voor alles wat we weer terug beginnen te krijgen.
Alleen dát geeft al nieuwe energie!
Dit wens ik iedereen toe!Groet, Bastiaan.