Daarstraks weer Fraxiparine geprikt. Ik keek in het doosje en... nog maar 7 te gaan. Dat begint al lekker op te schieten.
Verder was het vandaag een andere dag dan 'normaal'. Ik was na de middag minder goed ter been en dan loop ik meteen (in mezelf) te foeteren en me ongerust te maken.
Ik ben zó snel gewend geraakt aan alles wat er verbeterd is, dat 1 minimale verandering meteen onoverkomelijk is.
Even rustig nagedacht tijdens
'Joge's autodialyse' en toen kwam ik erachter dat ik me vandaag weer véél te druk heb gemaakt.
Samen met mijn dochter de honden uitgelaten, boodschappen gedaan, gestofzuigd, bedden verschoond...
Nadat ik klaar was met autodialyseren (zo'n leuk woord
), kon ik gewoon de trap weer af, eten voorbereiden, opruimen, de kast reorganiseren en de wc onder handen nemen.
Ja, dan schaam ik me wel een beetje....
Dus al met al: het was gewoon een hartstikke goeie dag en ik zal niet meer foeteren!