Zaterdag voor het eerst weer op stap geweest. De zon scheen `s ochtends al heerlijk de woning in. Ik had besloten om weer zelf wat boodschappen te gaan doen. Jas aan, tas en zonnebril mee. Mijn rolstoel had ik `s ochtends op tijd opgeladen. Ik kreeg het vorige week in België wel even warm, want ik was namelijk vergeten om de oplader van mijn rolstoel mee te nemen.
Gelukkig bleek uiteindelijk dat ik nog genoeg 'gas' had om daar rond te kunnen rijden.
Ik stond helemaal startklaar in de woonkamer en keek nog even naar buiten. Nee...het was gaan regenen! Maar ik wilde toch echt naar buiten. Even een frisse neus halen en als het kan even lekker hard rijden. Heerlijk de wind door mijn haren laten wapperen. Ik kan daar erg van genieten. Ik besloot toch maar te gaan. Dan maar nat worden...Toen ik buiten kwam was het al weer droog. Raar weer hoor…
Nou is zaterdag niet de meest handige dag om boodschappen te gaan doen, maar het was deze zaterdag ongelofelijk druk in de winkel!! Ik stond bij de ingang en moest even diep adem halen voordat ik de drukte inging. Het rijden met een rolstoel in een winkel vergt namelijk wel de nodige aandacht. Veel winkelende mensen zijn namelijk volledig met hun gedachten bij de te zoeken boodschappen. Ze staan opeens stil, lopen plots achteruit of veranderen ineens van richting. Kinderen kunnen spontaan de gang uit komen rennen. Daar moet ik allemaal bij stil staan wil ik niet niemand op de hielen rijden. En dan ik moet zelf ook nog mijn eigen boodschappen zoeken. Een hele klus dus!
Dan wil ik ook vaak producten kopen waar ik zelf niet bij kan, maar gelukkig zijn er altijd wel mensen bereid om me te helpen. Ik had mijn boodschappen bij elkaar gezocht en afgerekend. Weer lekker naar buiten, maar oei…...ik voelde al dat mijn tas toch iets te zwaar was. Maar het voelde wel goed dat ik dit weer zelf voor elkaar had gekregen. `s avonds kreeg ik een migraine-achtige hoofdpijn aan de rechterkant van mijn hoofd en mijn rechterarm was wat pijnlijk. Het was blijkbaar toch iets teveel geweest. Voorlopig maar even niet meer zoveel tegelijk meenemen.
Zondag ging het gelukkig al weer beter. Ik kreeg `s middags visite. Normaal gesproken kost het me veel energie om een gesprek goed te kunnen volgen en om dan ook nog een goed antwoord terug te geven. Zinnen willen er nog wel eens anders uit komen dan dat ik eigenlijk bedoeld had. Ook kan ik soms niet snel genoeg op een woord komen. Het zit er wel, maar ik kan het dan even niet pakken. Ik vergelijk het met mijn computer. Ik moet dan met de muis even zoeken waar het staat.
Maar deze keer ging het me beter af! Ik kon het gesprek goed volgen en kon redelijk snel antwoord geven! Dit maakt me natuurlijk erg blij! Ik word soms toch wel onzeker als ik niet goed uit mijn woorden kom. Ben zo benieuwd wat er allemaal nog meer gaat verbeteren!! Ik kan ook nog steeds stabieler lopen.