Na een lange reis van 3 en een half uur waren we ( Antje mijn echtgenote en ik ) afgelopen donderdag in Aalst
waar ik om kwart voor 5 de CT-scan in ben gegaan en een half uur later weer uitkwam. Wat ik vreemd vond is het moment
dat de contrast vloeistof begon te lopen ( dit was mij niet verteld ) hier schrok ik van, ik had het gevoel dat er vloeistof over mijn arm liep, moet ik in het balletje knijpen
, nee, de dames zien ook wat er gebeurt. Dus rustig blijven ademen tot het eind v/h onderzoek, toen ik er uitkwam wel meteen gekeken naar mijn arm, niets aan de hand. Om half 6 ons gemeld bij de secr. van dr. Beelen, die ons zei dat de dr. bezig was met een operatie en of we zo vriendelijk wilden zijn om te wachten, dat kwam mij wel goed uit, ik had best wel trek gekregen. Tegen 6 uur mochten we met de secr. meelopen naar de kamer van dr. beelen, waarna hij een minuut later binnen kwam, alle verhalen die ik al had gelezen over hem zijn waar
, wat is dat een gewone, aardige en geduldige man. Hij vertelde ons aan de hand van de scan dat er in mijn hoofd veel spataderen zitten, en de beide jugulars zijn 85 % vernauwd, volgens hem is er goed iets aan te doen. Hij zou pas in januari / februari plek hebben, maar zijn collega dr. Maene al in november, een snelle blik naar Antje was genoeg, ik ga voor dr. Maene. Bij de secr. een afspraak gemaakt voor 4 november. Hierna iets te eten gehaald bij de frituur en daarna aan de thuisreis begonnen het was inmiddels 8 uur en door files en weg afsluitingen waren we pas om 12 uur thuis waar mijn schoonouders ( 85 jaar
) op onze 3 dochters van 8, 9 en 12 jaar pasten.Ik ga mijn ervaringen delen met jullie, zoals al velen doen
Voor nu, gegroet Henk
