Hallo allemaal
Ik ben nieuw hier maar heb de laatste tijd wel al heel veel gelezen op dit forum. Ik vond het nu eigenlijk ook wel tijd worden om mijn ervaring hier eens op te schrijven.
Op 2 juli heb ik de onderzoeken gehad in dusseldorf via private scan. Dat was allemaal heel goed geregeld en ik voelde me er ook echt op mijn gemak. Uit de mri, ct scan en dopler kwam de uitslag dat recht zo goed als dicht zat en links iets minder maar die moest ook gedotterd worden.
Afgelopen donderdag (de 26e) was het zover. Eerste alle testjes gedaan om te kijken wat ik nog kan en in welke mate. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk niet mag klagen want ik heb al sinds januari 1990 ms dus nu 20,5 jaar en ik kan nog steeds een beetje lopen, ookal gebruik ik buitenshuis wel een rolstoel of scootermobiel. Toen het begon was ik 16 en ik ben begonnen met RR wat later wel overgegaan is in SP.
Maar goed, de testjes. Het viel me toch nog wel tegen en toen ik klaar was was ik ook helemaal kapot.
Ik zou eigenlijk om een uur of 3 aan de beurt zijn op de ok maar uiteindelijk is dat 6 uur geworden. Het was dus een dag van heel veel wachten
De arts zei dat hij eerst zelf even wilde kijken welk vat er nu het ergste aan toe was maar het bleek dat het elkaar eigenlijk niet veel uitmaakte. Ik mocht van hem kiezen welke hij als eerste zou doen. Omdat rechts mijn slechtste been is heb ik gekozen voor links.
Toen de ballon opgeblazen was vond ik het wel een vervelend gevoel maar hij liet hem ook 10 minuten zitten omdat volgens hem de kans op een re-stenose dan kleiner was, en na 5 minuten wen je er wel aan. Toen de ballon weer leeg was liet hij me op het scherm alles zien wat hij nou had gedaan en daarna mocht ik redelijk snel weer van de ok af met een joekel van een druk verband in mijn lies.
Terwijl ik even op de gang lag te wachten en naar het plafond achter me keek merkte ik al dat de duizeligheid waar ik al 17 jaar heel erg last van heb ineens verdwenen was
Het gevoel op mijn rug was ook een paar uur na de ingreep al weer terug. In de afgelopen 4 dagen merk ik dat ik steeds een beetje beter en sneller ga lopen, ik heb het warmer, ik kan mijn benen weer zonder moeite optillen (met in de auto stappen bijvoorbeeld) en ik kan weer op mijn tenen staan zonder om te vallen. (heel handig in de winkel als je ergens net niet bij kunt)
Ik weet gewoon niet wat me overkomt. Voor mijn gevoel is de tijd een paar jaar terug gedraaid dus ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan als de andere kant ook behandeld is. Ik leg nu ook alles vast op film om de veranderingen zelf ook te zien.
Op dit moment heb ik wel heel veel last van mijn nek alleen weet ik niet of het nou komt door de behandeling of dat het komt omdat ik nu voor het eerst sinds 17 jaar mijn hoofd weer recht houd. Ook heb ik een blauw/paars/groen/geel been van mijn lies tot aan mijn knie maar daar werken de bloedverdunners ook wel aan mee natuurlijk.
Tot zover mijn (veel te lange) verhaal. Ik hoop hier de komende tijd nog veel meer positieve veranderingen neer te kunnen zetten maar er gebeurd nu al zoveel in mijn lichaam dat ik het zelf al niet meer bij kan houden
Word vervolgd...