Zoals aangekondigd door het Elisabeth ziekenhuis (
http://www.ccsvi.nl/Onderzoek/ElisabethZiekenhuis/UpdateSep2011.aspx) zouden de resultaten van hun onderzoek of CCSVI vaker bij MS-patiënten dan bij mensen zonder diagnose MS vastgesteld wordt in een landelijk dagblad gepubliceerd worden op het moment dat het onderzoek ook wetenschappelijk gepubliceerd zou worden.
Verslaggever Ellen de Visser schrijft 2 stukken over het onderzoek in de Volkskrant van zaterdag 10 maart: op blz. 6 van Ten eerste een stukje met de kop "Dotterbehandeling bij MS zinloos" (tussenkop: "Geen bewijs dat vernauwde vaten oorzaak ziekte zijn") en op blz. 5 van Wetenschap "Alleen Zamboni vindt altijd vernauwde aders" met tussenkop "Zijn neuroloog kan maar één verklaring bedenken: een placebo-effect". Voor de geïnformeerde lezer staat er gewoon weer meer van hetzelfde helaas.
In het eerste stukje schrijft Ellen de Visser o.a. dat er geen bewijs bestaat dat de ziekte wordt veroorzaakt door vernauwde vaten en dat het zinloos is om die te laten dotteren. Zij stelt dat velen duizenden behandeld zijn inmiddels en dat de opmerkelijke verbeteringen volgens artsen een placebo-effect is. Velen wetenschappers hebben Zamboni's onderzoek herhaald en de resultaten vallen tegen.
Omdat Zamboni beweert dat de meetmethoden vaak niet goed zijn in die onderzoeken gaat een neurologe van het Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg naar Italië op cursus. Toen zij daarna 90 MS-patienten onderzocht bleek slechts 7% van hen vernauwde halsaderen te hebben. Een paar maanden later deden zij de metingen opnieuw en de resultaten waren verschillend van de eerste meting. Een gezonde patiënt werd ruim 20 keer getest en die had soms ook vernauwde halsaders.
In het tweede artikel van Ellen de Visser in het Wetenschapsgedeelte van de Volkskrant meldt zij dat Tilburgse neurologen stellen dat de omstreden methode (CCSVI-behandeling, red.) ongerechtvaardigde hoop biedt. Het verhaal van Joost Geerts wordt verteld: na CCSVI-behandeling had hij grote verbeteringen in eerste instantie die later afnamen. De verslaggever meldt dat Zamboni zegt dat vernauwde halsaders de oorzaak zijn van MS en niet een aanval van het eigen immuunsysteem. Patiënten wijken uit naar het buitenland. Is dit weer een hype? Wellicht, zegt Ellen de Visser. Verschil is wel dat er nog nooit onder druk van patiënten zo veel wetenschappelijk onderzoek is gedaan naar een omstreden behandeling.
De onderzoeksresultaten zijn wisselend maar overwegend ontmoedigend (zeker het
persbericht ISNVD gemist, red.). Het ligt niet aan meetproblemen maakt het onderzoek van het Elisabeth Ziekenhuis duidelijk. Van de 90 MS-patienten en 41 gezonde mensen heeft 9% van de MS-ers en niemand van de gezonde mensen CCSVI. Dat is niet significant, het kan toeval zijn. Als de vernauwingen MS veroorzaken dan zouden alle MS-ers die moeten hebben dus biedt de behandeling ongerechtvaardigde hoop volgens de onderzoekers.
Dr. Leo Visser wilde onderzoek doen in het belang van de patiënten die ook hem telkens vroegen naar de behandeling. Van de 90 MS-ers hadden er maar 8 CCSVI (9%) en zij deden een tweede meting (nog niet eerder gedaan, stelt Visser): van 5 CCSVI-ers hadden er 3 geen CCSVI bij de tweede meting en 2 anderen die eerst geen CCSVI hadden, hadden het wel bij de tweede meting. De gezonde proefpersoon had bij 12 van de 21 metingen over 4 maanden verspreid geen vernauwingen en bij 9 metingen wel. Dat opduiken en verdwijnen van vernauwingen maakt dat dotteren zinloos is. De onderzoekers denken dat de vernauwingen een nevenverschijnsel van MS zijn. De 8 MS-ers met CCSVI bleken ook chronische problemen te hebben met de vaten in hun benen, dus er kan sprake zijn van aanleg.
Joost Geerts gelooft best dat er sprake kan zijn van een placebo-effect (evenals bij pillen), maar "dat effect houdt bij mij dan wel erg lang aan" (juni 2010 is hij gedotterd, red.).
De verslaggever schrijft dat er op de tracking site geen meldingen zijn van mensen die geen of nauwelijks effect bemerken van behandeling en dat er summier de plussen en minnen bijgehouden worden, zodat het bestaansrecht van de behandeling gebaseerd is op anekdotisch bewijs van patiënten.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het moeilijke met deze artikelen is dat de beter geïnformeerde lezer er zo de fouten uithaalt en dat kan ondersteunen met citaten, onderzoeken, logica et., maar daar is het niet voor geschreven, het is geschreven voor de ongeïnformeerde lezers waaronder MS-ers en die krijgen nu een indruk die minstens discutabel te noemen is. Heel erg jammer, maar helaas.
Het zou toch een giller zijn als de resultaten van het Antoniusziekenhuis heel anders zouden zijn (zij doen een eender onderzoek)! Zij zijn nog bezig met het onderzoek meldde dr. Frequin onlangs aan CCSVI.nl.