|
Deel 3 Dagboek Annet
5 september 2010
Vandaag een dagje Haaksbergen, gezellig naar ome Henk geweest wat
normaal best inspannen was, ging vandaag toppie, zelfs de terugreis was
niet vermoeiend te noemen, ook hier weer een pluspuntje te bekennen:
meestal na een half uurtje rijden, valt Annet ongezellig in slaap, maar
deze reis bleef ze klaar wakker en ook bij thuiskomst niet echt moe te
noemen, lekker toch????????
7 september 2010
Wat gebeurt er als er een fysiotherapeut aan de deur komt………………………………..
juist die gaat Annet lekker masseren en beginnen met wat oefeningetjes.
Eerst wat beenoefeningen, een beetje optrekken en vervolgens wat
proberen te strekken en kracht zetten, daarna proberen te gaan staan en
vervolgens rustig door de knieën zakken, niet te ver anders moeten we
Ron (de fysiotherapeut) naar een fysiotherapeut sturen, omdat hij dan
door z’n rug zou gaan dus dat werd beperkt tot drie buigingen en mag ik
de rest doen van de week.
Ron was wel bezorgd dat hij Annet pijn zou doen, geen probleem
de pijngrens is bij Annet mega hoog. Alles wat Ron nu doet, is
nu natuurlijk nog peanuts het echte werk gaat natuurlijk na de
laatste behandeling ergens in oktober gebeuren, wanneer de
exacte datum gaat worden, hopen we het eind van deze week te
vernemen.
20 september 2010
Vanmorgen vroeg een telefoontje van PrivateScan, 7 oktober is de
volgende behandeling, om half negen s' morgens worden we al verwacht dus
dat betekent dat we de 6e in de middag weer afreizen naar Dűsseldorf.
22 september 2010
Vannacht vertrekken we naar Tunesië voor een weekje lekker ontspannen,
even vergeten dat Annet 7 oktober best wel een risicovolle operatie gaat
krijgen.
Om half twee worden we opgehaald om vervolgens om tien over drie de
lucht in te gaan. Wat zich allemaal in Tunesië heeft afgespeeld, zal ik
u besparen, in elk geval waren we blij dat we hele verre familie van
Alberto Stegeman (Dorien en Willem) bij ons hadden, zodat het allemaal
toch nog goed gekomen was.
Tot slot nog een opmerking over Annet natuurlijk: hebben we weer een
kleine vooruitgang geboekt??????? JA................ wat meer
uithoudingsvermogen en goede eetlust en minder toiletbezoek, helaas ook
een min puntje, twee keer bevangen door de warmte van de zon, de eerste
keer hevig en de tweede keer waren we er net op tijd bij, de vliegreis
was voor Annet redelijk te noemen.
1 oktober 2010
Vandaag hotelletje geboekt, ook in Duitsland weten ze wat
prijsstijgingen zijn, we wilden natuurlijk naar het zelfde hotel waar we
vorige keer gezeten hadden, helaas een prijsverhoging van ruim 125%. De
oorzaak hiervan is dat er in de buurt een beurs is en dan passen ze de
prijzen gelijk aan.
Bovenstaande foto’s van het Holiday Inn Hotel te Neuss ongeveer 10
minuten rijden van het ziekenhuis. Voor het gemak heb ik er twee foto’s
van gemaakt kan ik bij nacht en bij dag het hotel terug vinden.
6 oktober 2010
Eerst weer even aan het lessen geweest en om een uurtje of twee
vertokken richting Dűsseldorf, natuurlijk weer veel file gehad. Zo rond
een uurtje of half zeven waren we aangekomen bij het hotel, eerst maar
even inchecken en dan de kamer keuren .............. u raadt het al:
AFGEKEURD.
Het is nou eenmaal een hele klus om als er een rolstoel aangepaste kamer
aangevraagd wordt die dan ook te geven, helemaal als je dan met die
rolstoel voor de incheckbalie staat dan moet je toch als baliemedewerker
een lichtje gaan branden dat een gewone kamer niet kan. BEN IK NOU ZO
SLIM OF ZIJN ZIJ NOU ZO DOM (wie zei dat ook alweer????)
Maar goed op die kamer aangekomen, bleek de kamer wel in orde: mooi leuk
uitzicht, alleen de toegang naar toilet/douche ruimte was wat krap te
noemen, oplossing…….. flinke aanloop nemen en door drukken en dan kom je
tot de ontdekking dat je dan geen wielen meer overhoudt, zonder wielen
kon je wel daar komen.
Dus wij weer naar beneden en in mijn Ron Brandstederduits gemeld dat de
kamer niet geschikt was voor me meissie. Moeilijk, moeilijk, moeilijk,
na overleg kregen we dan toch een kamer die rolstoelgeschikt was met een
echt rolstoel aangepaste badkamer, moet zeggen dit niet eerder mee
gemaakt te hebben.
Mooi toch, toilet op hoogte met beugels en een douche ruimte met beugels
en alles er op en er aan en ook bij de wastafel alles binnen handbereik
en van alle gemakken voorzien. De kamer was verder goed te noemen, van
alle gemakken voorzien.
Nadat we het een en ander uitgepakt hadden zijn we eerst maar
even wezen kijken hoe ver het rijden was naar het XCell-Center
in Dűsseldorf. Wel, dat bleek ruim een kwartier rijden dus dat
viel wel mee. Dan weer terug naar het hotel, even lekker een
hapje eten, nou lekker?????? Of we zijn zo ontzettend verwend
met eten of we zijn niks gewend.
Ik had een voorgerecht met drie gamba’s en wat konijnenvoer met als
hoofdgerecht mixed vis, dus ik denk verschillende soorten vis, helaas
drie stukjes vis op verschillende manieren neergelegd op het boord,
Annet had Spaghetti bolognaise met dat laatste waarschijnlijk ook het
laatste wat ze hadden dus helaas een droge hap, maar goed je heb wat
binnen. Verder nog een bakkie cappuccino en dan maar te bed. Morgen
vroeg op voor een lange dag .
7 oktober 2010. Zeven uur opgestaan, alleen ik wat eten en dan naar het
ziekenhuis, we waren lekker op tijd dus had ik nog even tijd om wat
foto’s te maken.
Entree van het ziekenhuis
XCell-Center gevestigd in het ziekenhuis
Het was nog lekker rustig dus dat gaf mij de gelegenheid om u een beetje
indruk te geven hoe het er allemaal binnen uitziet, bij binnenkomst
gelijk al een oranje gevoel speciaal voor ons Nederlanders gedaan
(geintje).
Jonathan van PrivateScan was er ook al, hij gaat met ons mee tot de
operatiekamer om het een en ander te vertalen. Ook heeft hij nogmaals
verteld wat er allemaal te gebeuren staat. Na verloop van tijd kwam
Mevrouw Blau om ons op te halen en Annet klaar te maken voor de
operatie. Inmiddels zijn we al dikke vrienden gewordenm ik heb zelfs
haar E-mail adres gekregen dan kan ik haar nog eens een mailtje sturen.
Na het aanleggen van het infuus kwam Dokter Beythien die ook nog een
duidelijke uitleg gaf wat er ging gebeuren, ook was er een vaatchirurg
aanwezig om twee redenen: de eerste reden is om in te kunnen grijpen als
het mis zou gaan en als tweede reden was hij toch wel erg nieuwsgierig
hoe dat allemaal bij Annet zat en natuurlijk was er ook een anesthesist
of zo.
Om 10.15 uur begon de operatie en zo rond een uurtje of twee was Annet
moe maar toch voldaan weer terug op zaal. Dan weer aangesloten op
diverse apparatuur: die schrok zo dat Annet aangesloten was dat die in
z’n geheel op hol sloeg, bloeddruk veeeeeeeel te hoog 154-81. Dat is dus
hoog te noemen.
Daar hadden ze wat op gevonden, een soort van kauwgommetje/pilletje en
de bloeddruk verdween. Kan natuurlijk ook opgelopen zijn doordat ik weer
aan haar zijde zat, hahahaha Dan nog een uurtje of vier blijven leggen
en dat gaf mij de gelegenheid om een stukkie ontspannener te gaan
wandelen.
Wat een vervelende bijkomstigheid was dat het erg mooi weer was en ik
per ongeluk langs een ijssalon kwam. Daar ben ik dan maar even naar
binnen gegaan. per slot van rekening had Annet zich toppie gehouden dus
had ik wel een ijsje verdiend. En dan nog even een fotootje maken van de
Rijn.
Na de nabespreking met Dokter Beythien en het krijgen van weer een CD
met alles wat hij gedaan had, mocht het infuus bij Annet verwijderd
worden, dan aankleden en weer lekker naar huis om vervolgens weer fijn
in je eigen bedje bij te komen.
Op de gang kwam ik Mevrouw Kleinbloesem (oprichtster van het
XCell-Center) nog tegen en zij vond het fijn nog even persoonlijk
afscheid van ons te mogen nemen, je krijgt toch een band met elkaar hè.
Na weer de nodige files voor onze kiezen te hebben gehad, waren we om,
om precies te zijn 22.04 uur weer thuis. De nacht zeer goed doorgekomen
en volgens Annet goed uitgerust.
Het hele XCell-Center en PrivateScan verhaal willen we deels afsluiten
en de volgende personen bedanken.
PrivateScan************ Bas Vunderink en Jonathan voor hun begeleiding
in Dűsseldorf
XCell-Center*********** Mevr. Kleinbloesem, dat ze mede met misschien
andere bedacht heeft mensen met Multiple Sclerose wellicht een nieuw
leven te schenken, Dokter Beythien en zijn assistente Mevr. Blau en het
verplegend personeel.
En natuurlijk een ieder die achter ons besluit heeft gestaan om ons op
wat voor een mannier te steunen. Natuurlijk eindigt dit dagboek hier
niet, we gaan er vanuit dat Annet verder zich gaat ontwikkelen en dat
blijf ik natuurlijk dan ook bijhouden.
25-10-2010
Drie stappen vooruit en ruim vijf stappen achteruit. Het is inmiddels
ruim twee weken geleden dat Annet voor een tweede keer geholpen is. En
bij deze willen we dan ook graag de vorderingen melden die in de twee
achterliggende weken gemaakt zijn, uitslag......................GEEN
VORDERINGEN.
Als je dingen schrijft die positief zijn, moet je ook durven te
schrijven als het niet goed gaat toch? Het enige positieve wat er te
melden is dat het douchen en warmte van de douche vol te houden is maar
dat is dan ook het enige. De benen staan weer vast, ook de auto in
helpen gaat weer moeilijker en ook de dames van de thuiszorg valt het op
dat alles weer moeilijker gaat dan voorheen zelfs voor de eerste
behandeling.
Ook Ron de fysiotherapeut valt het op dat alles veel moeilijker op gang
te brengen is. We hebben PrivateScan hiervan op de hoogte gebracht en
zeizeggen toe dat er waarschijnlijk op korte termijn een tussen controle
gehouden zal worden.
Erg jammer allemaal helemaal als je bedenkt dat na de eerste behandeling
best wel vooruitgang in zat, nou ja, je hoeft alleen het voorgaande maar
te lezen. Intussen blijven we wel oefeningetjes doen wat krachten
betreft die zullen toch op een moment terug moeten keren, tenminste dat
is de bedoeling.
Vanmiddag Bas van PrivateScan aan de telefoon gehad met de meedeling dat
we ons donderdag aanstaande om 10 uur moeten melden in het XCell-Center
voor controle.
27-10-2010
Vanmorgen vroeg opstaan we moesten om 10 uur in het XCell-Center zijn.
Dus bijtijds gaan rijden om alle files voor te zijn. In Nederland ging
het perfect zelfs zo goed dat ik dacht dat we nu veeeeeeeel te vroeg
zouden zijn, maar gelukkig stonden we vlak voor Düsseldorf al weer goed
in de file, ruim drie kwartier oponthoud. Kwart voor negen dus
aangekomen en gemeld. we werden na het roken van even een sigaretje
ontvangen door een lieftallige dame van PrivateScan. Helaas is me haar
naam even ontschoten, da's natuurlijk niet erg, omdat ze haar werk net
als haar mannelijke collega’s perfect gedaan heeft.
Als eerste moest Annet weer even naar de fysiotherapeut voor
krachtoefeningen, balanstesten en uitleg welke thuisoefeningen Annet
moet gaan doen.
Huiswerkoefeningen
Klaar voor de balanstesten
Alles wordt gefilmd voor later
Sommige oefeningen waren verbeterd. Maar helaas de meeste verslechterd
[ Deel 1 | Deel 2 |
Deel 3 | Deel 4 ]
|