Een open brief aan de auteurs van CCSVI en MS (Khan e.a. 2010 Annals of
Neurology)
Ashton Embry, Direct-MS, 24 februari 2010
Achtergrond: een week geleden werd er een standpunt geplaatst over CCSVI en
MS op de website van Annals of Neurology. Het stuk is geschreven door 11 auteurs
waaronder neurologen en radiologen. Het valt op dat 7 van de 11 auteurs
(inclusief de eerste vier senior auteurs) zwaarwegende financiële belangen met
farmaceutische bedrijven die MS medicijnen produceren hebben ( zie bijlage).
In hun opiniestuk bediscussieerden de auteurs het gepubliceerde werk van dr.
Zamboni m.b.t. CCSVI en concludeerden dat zijn bevindingen als voorlopig moeten
worden beschouwd. Voor zover ik weet, heeft niemand dat ooit anders betiteld.
Het grootste deel van het artikel bestond uit argumenten dat CCSVI
redelijkerwijze niet gezien mag worden als de hoofdoorzaak van het ziekteproces
bij MS. Deze discussie is waardevol, maar ik wil u er op wijzen dat er maar
weinigen zijn die beweren dat CCSVI de enige hoofdoorzaak is. Dr. Zamboni is
hier heel duidelijk over en zegt eenvoudig: CCSVI zou een belangrijke factor
kunnen zijn bij het ontstaan en de progressie van MS. Maar de auteurs gaan er
desalniettemin van uit dat CCSVI gezien wordt als hoofdoorzaak en gaan daar
tegenin, terwijl ze over het hoofd zien dat als MS gezien wordt als een
auto-immune ziekte die nog versterkt wordt door de aanwezigheid van CCSVI.
Het enige echte tegenoffensief in het artikel was de poging van de auteurs om
hun eigenbelang te behartigen en daarom zou niemand met MS zich moeten laten
testen op CCSVI. Zij benadrukken de (zelden voorkomende) bijwerkingen van
endovasculaire behandelingen en negeren kompleet de risico's van het niet laten
testen en behandelen van CCSVI. Een dergelijke eenzijdige benadering die nog
minder geloofwaardig wordt door de belangenverstrengeling van de meeste auteurs
met de farmaceutische industrie kan niet serieus worden genomen.
Hieronder de open brief naar de auteurs.
Geachte dr. Kahn en medeauteurs,
Ik heb zojuist uw opiniestuk m.b.t. CCSVI op de website van "Annals of
Neurology" gelezen. Ik zie het als deel van "MS-oorlog", deel 2 ,"Het Medisch
Imperium slaat terug". Over het algemeen heb ik genoten van uw artikel, ik vind
het altijd zinvol om alle tegenargumenten over belangrijke zaken te lezen. Ik
was ook tevreden over het feit dat u terughoudend bleef en niet in de voetsporen
van Mark Freedman getreden bent die het werk van Zamboni een "Hoax" durft te
noemen. Het enige deel van het artikel dat ik onsmakelijk vond was uw advies aan
MS-patiënten om zich niet te laten testen op CCSVI en nog minstens 5 tot 10 jaar
te wachten tot er meer onderzoek gedaan is. Ik zal hier later dieper op ingaan.
Voor een meer "up to date" en objectiever opiniestuk over MS en CCSVI verwijs
ik u naar mijn recente artikel "CCSVI and Multiple Sclerosis: Integrating New
Data to Help Guide Actions" dat gedownload kan worden via:
deze link. Dit artikel interpreteert de relatie tussen
CCSVI en MS in het licht van de recent vrijgekomen resultaten van CCSVI-
gerelateerde studies van de universiteiten van Buffalo en Georgetown. Ik ga er
vanuit dat u weet dat deze belangrijke informatie beschikbaar zou zijn het begin
van 2010. Het verbaast me dan ook dat u zich gehaast heeft om dit artikel te
plaatsen voordat zulke cruciale data beschikbaar waren. Dit maakt uw mening
hopeloos achterhaald op de dag dat het beschikbaar kwam. Ik kan alleen maar
vermoeden dat u niet gewild heeft dat de solide data van de Buffalo- en
Georgetown-onderzoeken voor problemen zouden zorgen bij uw kritieken.
In mijn artikel stel ik ook de vraag of personen met MS zich zo snel mogelijk
zouden moeten laten testen en behandelen voor CCSVI of dat zij nog 5 tot 10 jaar
zouden moeten wachten, zodat grote klinische onderzoeken zijn opgezet en
uitgevoerd. Een redelijk antwoord op deze vraag hangt af van de nieuwe data van
de universiteiten van Buffalo en Georgetown. Uw analyse van deze vraag zonder de
bovengenoemde onderzoeksresultaten mee te nemen, is triest genoeg voorbarig en
slecht onderbouwd. Zoals ik straks verder zal onderbouwen, is mijn antwoord op
deze cruciale vraag het tegenovergestelde van het uwe en het mijne is
ondersteund door de nieuwe resultaten en niet hopeloos doorspekt met een
onaanvaardbare en grote belangenverstrengeling.
Volgens mij, gezien de veelbelovende resultaten van de fase 1 studie van de
Universiteit van Buffalo en de ervaringen met honderden endovasculaire
behandelingen die al zijn uitgevoerd om CCSVI te verhelpen.( bijna allemaal met
belangrijke blokkades in de aderen die de bloedafvoer uit het brein verzorgen)
kan er weinig twijfel meer bestaan over het feit dat CCSVI geassocieerd is met
MS. En zoals ik beschrijf in mijn artikel, omdat de vasculaire afwijkingen die
gepaard gaan met CCSVI voornamelijk aangeboren zijn (cijfers Georgetown), kan er
weinig twijfel zijn dat CCSVI in veel (maar zeker niet alle) gevallen een
belangrijke rol speelt in het ziekteproces van MS. Zonder bovenstaande nieuwe
gegevens kan je natuurlijk ook geen waardevolle mening geven over het feit dat
CCSVI wel of geen deel uitmaakt van MS.
Bovendien kan elke claim dat een duidelijke relatie tussen CCSVI en MS louter
toeval is niet serieus worden genomen, hoewel ik zeker weet dat een dergelijke
onaannemelijke gedachte (dat het toeval is) zal worden aangeboden door een
aantal personen. In mijn artikel zie ik MS als een auto-immuunziekte die in veel
gevallen wordt verergerd door het samengaan met CCSVI (in 25% van de gezonde
bevolking en misschien wel 60% van de personen met MS volgens het onderzoek van
de Universiteit van Buffalo). Ik vind de "ofwel het is een auto-immuunziekte
ofwel het is CCSVI" polariteit die uw artikel domineert bijzonder simplistisch.
Een integratie van de twee fenomenen is het meest redelijke model, want beide
hebben zeer sterke aanwijzingen ter ondersteuning van hun betrokkenheid bij MS.
Natuurlijk waren de nieuwe gegevens nodig om een dergelijk geïntegreerd model
duidelijk te maken.
Nog een belangrijke vraag die niet beantwoord kon worden zonder de nieuwe
gegevens is of CCSVI al dan niet bijdraagt aan de progressie van MS. De
resultaten van de Universiteit van Buffalo laten goed zien dat hoe erger de
beperkingen zijn des te groter de kans is dat er sprake is van CCSVI . De
aangeboren oorsprong van de vasculaire misvormingen bepaalt dat zulke
bevindingen betekenen dat CCSVI een adjuvantia (versterkende factor, red. ) is
bij het ziekteproces. Als iemand MS én CCSVI heeft dan is de kans veel groter op
ernstiger beperkingen dan voor iemand met MS maar zónder CCSVI. Gezien de
potentieel schadelijke effecten van CCSVI op het vasculaire systeem van het
centrale zenuwstelsel is een dergelijk empirisch ondersteund verband zeker
rationeel en aannemelijk.
Het argument dat deze relatie het gevolg is van MS dat CCSVI veroorzaakt, een
argument uit uw artikel, wordt onderuit gehaald door de onderzoeksbevindingen,
hoewel ik ervan overtuigd ben dat een dergelijke onlogische interpretatie naar
voren zal blijven worden gebracht. Velen van u hebben ervaring met EAE, het
diermodel voor MS als een auto-immuunziekte. Ik stel voor dat u probeert de
relatie tussen CCSVI en MS te zien als de toevoeging van tetanustoxine (opent de
BBB, bloed-hersen-barrière, red. ) aan de myeline / adjuvantia mix die
autoimmuniteit in EAE in gang zet.
Gelet op het voorgaande zou het verstandig zijn zich te laten testen op CCSVI
als iemand MS heeft en, indien nodig, te laten behandelen. Dit is gebaseerd op
de logische redenering (voorzorgsbeginsel) dat de kans op schade als men niets
doet (dus dat de MS sneller en verder voortschrijdt als men ook CCSVI heeft)
aanzienlijk groter is dan de kans op schade bij endovasculaire chirurgie om
CCSVI te verhelpen (ernstige bijwerkingen zijn namelijk uiterst zeldzaam). Zoals
Mark "Het is een Hoax" Freedman correct en misschien profetisch zei: "Time is
Brain" (Freedman, 2009). Met deze uitspraak en de zichtbare rol van CCSVI als
een versneller van het MS-ziekteproces in gedachten hebben mensen met MS niet de
luxe om uw eigenbelang en tijdschema te volgen en 5-10 jaar te wachten alleen
voor wat u als vereiste ziet voor een volledig onderzoek.
Natuurlijk zien de meeste mensen met MS het voor de hand liggende en zijn
wanhopig op zoek naar dergelijke testen en behandeling. Wie zou dat niet zijn
als ze MS hadden en achteruit gingen (de huidige medicijnen doen echt niet veel
voor de meeste mensen op de lange termijn). De meeste neurologen kunnen niet
begrijpen of invoelen dat MS-ers een dergelijke logische beslissing nemen voor
een CCSVI- behandeling als zij CCSVI hebben. Het advies in uw opiniestuk om geen
CCSVI-behandeling te ondergaan gedurende minstens de volgende 5 -10 jaar is
zowel onverantwoordelijk als gevaarlijk. En dit brengt ons op het onderwerp van
het ernstige gebrek aan objectiviteit van een dergelijk advies.
Het grootste probleem met dat u zegt je niet te laten behandelen voor CCSVI
is dat bijna allen van u nauw verbonden zijn met de farmaceutische industrie en
dus een groot belangenconflict hebben wanneer u een dergelijk advies niet zou
geven. Moeten we luisteren naar het advies van wetenschappers die nauw verbonden
zijn met de aardolie-industrie als het gaat om hoe de potentiële problemen van
de opwarming van de aarde aan te pakken? Natuurlijk niet! We hoeven niet naar
hen te luisteren, omdat ze een flagrant belangenconflict hebben, zodat we gewoon
niet weten of ze de zaak beduvelen of niet. En ding weten we zeker, het is
hoogst onwaarschijnlijk dat hun advies objectief is.
Of u het nu leuk vindt of niet, maar de lange lijst van farmaceutische
connecties die het merendeel van de auteurs (zie bijlage hieronder) heeft,
diskwalificeert uw "Gezichtspunt" als een geloofwaardige bron van advies
betreffende een niet-medicamenteuze behandeling als CCSVI. Ik wil benadrukken
dat het niet allebei kan: u kunt geen geld van farmaceutische bedrijven aannemen
en dan tegelijkertijd advies geven over een behandeling die potentieel
schadelijk zou zijn voor die zelfde farmaceutische bedrijven. Uiteraard zal uw
advies luiden "Geen niet-medicamenteuze behandeling. Gebruik alleen de
medicijnen". Hoe kan het ook anders en daarom is het advies van dit voor de hand
liggende belangenconflict eigenbelang en waardeloos. Het is erg jammer dat de
meeste neurologen niet hetzelfde doen als George Ebers van de Oxford University
die de verleiding van het gemakkelijke geld van de farmaceutische bedrijven
heeft weerstaan en dus ontsnapt is aan een onverholen belangenconflict.
Samengevat, uw "Gezichtspunt" is totaal achterhaald en uw advies betreffende
CCSVI-diagnose en - behandeling is een grote blamage en van geen enkele waarde.
Het is mogelijk ook zeer schadelijk voor mensen met MS. Vijf tot tien jaar
wachten voor een diagnose en behandeling van CCSVI is een erg lange tijd waarin
een enorme hoeveelheid breinen verloren gaan (Time is Brain). Ik kan u alleen
maar aanraden dat u de patiënt centraal stelt en een benadering kiest waarbij u
zich baseert op bewijs om zo alles in het werk te stellen diagnose en
behandeling van CCSVI zo snel mogelijk beschikbaar te maken.
Met vriendelijke groet,
Dr. Ashton Embry
Voorzitter van Direct-MS
Appendix- financiële informatie van de auteurs
Dr. Khan heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de National MS Society
(NMSS), de National Institutes of Health (NIH), Teva Neuroscience, Genzyme
Corporation, Biogen Idec, Novartis Pharmaceuticals en Acorda Therapeutics, heeft
honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van Teva Neuroscience, Biogen
Idec, Novartis Pharmaceuticals en Bayer Healthcare.
Dr. Filippi heeft ondersteuning ontvangen voor onderzoek van Bayer Schering
Pharma, Biogen - Dompe AG, Genmab A / S, Merck Serono, Teva Pharmaceutical
Industries Ltd, Fondazione Italiana Sclerosi Multipla (FISM) en Fondazione
Mariani, heeft honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van Bayer
Schering Pharma, Biogen-Dompe AG, Genmab A / S, Merck Serono, Teva
Pharmaceutical Industries Ltd
Dr. Freedman heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de Canadese
MS-vereniging, EMD Merck - Serono, Genzyme, en Bayer Schering Pharma, heeft
honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van Teva Neuroscience, Bayer
Healthcare en EMD-Merck Serono.
Dr. Barkhof heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de Nederlandse
Stichting MS Research en Merck - Serono, heeft honoraria ontvangen voor adviezen
en spreekbeurten van EMD-Merck Serono, Bayer-Schering Pharma, Biogen-Idec, UBC,
Sanofi-Aventis, Novo-Nordisk.
Dr. Dore-Duffy heeft ondersteuning ontvangen voor onderzoek van de NMSS en de
NIH.
Dr. Trapp heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de NIH, NMSS,
Canadese MS-vereniging, Ohio Derde Frontier, Vertex en EMD Merck Serono-, heeft
honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van Teva Neuroscience, Biogen
Idec en Pfizer.
Dr. Bar-Or heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de MS Society van
Canada (MSSC) en de MSSC Research Foundation, De Canadese Institutes of Health
Research, de FRSQ, Bayhill Therapeutics, Biogen Idec, Bio MS, Genentech en Teva
Neuroscience, heeft honoraria ontvangen voor adviezen en spreekbeurten van
Biogen Idec, Eli Lilly, Genentech, MerckSerono, Novartis, Roche en Teva
Neuroscience.
Dr. Lisak heeft ondersteuning voor onderzoek ontvangen van de NMSS, NIH, Teva
Neuroscience en Questcor; heeft honoraria ontvangen voor adviezen en
spreekbeurten van Teva Neurowetenschappen en Bayer Healthcare.
Drs. Siegel, Lassmann en Zak hebben niets te onthullen.
Bron:
http://www.direct-ms.org/magazines/Embry%20Open%20Letter%20to%20Khan%20et%20al%20regarding%20CCSVI.pdf
|